Najstarsze wzmianki źródłowe dotyczące szkół parafialnych w Jędrzejowie pochodzą dopiero z połowy XV w., co nie wyklucza możliwości istnienia szkoły klasztornej już w XIII w. XVI i XVII wiek przynoszą dalszy rozwój szkolnictwa, dopiero po Powstaniu Styczniowym sytuacja szkół w całym regionie znacznie się pogarsza. Koniec XIX wieku przynosi likwidację szkół z tajnym językiem polskim.

Historia naszej szkoły rozpoczyna się w roku 1915, kiedy to powstaje mała, dwuklasowa szkółka, w której uczy dwóch nauczycieli. Część dzieci uczy się w tym właśnie budynku, a część w pomieszczeniach Klasztoru Ojców Cystersów. Kierownikiem zostaje wówczas Stanisław Polak. W 1919 roku kierownictwo obejmuje Leon Kupis.

Rok 1930 przynosi duże zmiany, a mianowicie przeniesienie nauki do nowego budynku, a w roku następnym objęcie kierownictwa przez Antoniego Wielińskiego.

Z chwilą wybuchu II wojny światowej szkoła zostaje zamknięta. Po pewnym czasie władze okupacyjne zezwalają na rozpoczęcie nauki. Trwa to jednak tylko tydzień, ponieważ budynek szkoły zostaje przejęty przez żandarmerię niemiecką. Początkowo dzieci uczą się w klasztorze, potem przenoszą się do budynku obok kościoła św. Trójcy. Po upływie roku szkoła zostaje zlikwidowana. Następują aresztowania nauczycieli. Kierownik szkoły Antoni Wieliński ginie
w obozie koncentracyjnym w Dachau, nauczyciel Bogusław Karczewski w Radomiu. Nauczyciel Jan Zygadlewicz zostaje aresztowany, ale udaje mu się przeżyć wojnę.

Budynek szkoły płonie doszczętnie w trakcie walk wyzwoleńczych 14 stycznia 1945 roku.
W dniu 1 lutego nauczyciele wraz z młodzieżą rozpoczynają pracę w nowym budynku poseminaryjnym przy Klasztorze Cystersów. Kierownikiem zostaje Czesław Tyszkiewicz. Następuje praca przy odbudowie szkoły. W dniu 9 listopada 1947 roku szkoła zostaje oddana do użytku.

1 grudnia 1958 roku rozpoczyna się budowa sali gimnastycznej. Kierownikiem szkoły zostaje Kazimiera Sobolewska. Dziesięć lat później kierownictwo obejmuje Józef Szczerba. W związku
z rozbudową miasta, zwiększa się liczba jego mieszkańców, wzrasta liczba dzieci. Władze szkolne postanawiają rozpatrzyć sprawę rozbudowy szkoły, która rozpoczyna się w 1970 roku. Zostaje dobudowany nowy budynek, w którym mieści się 27 klas. Jednocześnie stary budynek zostaje poddany generalnemu remontowi, powstaje nad nim II piętro.

W 1976 roku Komitet Rodzicielski podejmuje uchwałę o ufundowaniu szkole sztandaru.
W dniu 23 maja 1976 roku Kurator Oświaty i Wychowania
nadaje szkole imię Władysława Broniewskiego.